Το φιλετο Ελληνικο , οι 4 δήμαρχοι και ο Καρατζαφερης

Το φιλέτο Ελληνικό, οι 4 δήμαρχοι και ο Καρατζαφέρης

Με έκπληξη παρατηρούμε για άλλη μια φορά την απαίτηση για Μητροπολιτικό Πάρκο που αυτή την φορά εκδηλώνεται από τέσσερις προνομιούχους Δήμους με υψηλή ποιότητα ζωής και καλό περιβάλλον αφού η θάλασσα είναι πηγή καθαρού αέρα.
Ενδιαφέρονται οι Δήμοι για την διαχείριση του κονδυλίου χρηματοδότησης που ανακοίνωσε η επίτροπος Hubner ότι μπορεί να δοθεί, παραβλέποντας σκόπιμα ότι πρόκειται για ανταποδοτική χρηματοδότηση, δηλαδή θα πρέπει να δημιουργούνται κέρδη που συνεπάγεται, ότι δεν θα υπάρξει ούτε πάρκο ούτε ελεύθερη δωρεάν πρόσβαση για τους πολίτες, αλλά μια άλλη άγνωστη κατάσταση που όμως οραματίζονται επιχειρηματίες και τοπική αυτοδιοίκηση χωρίς να την ανακοινώνουν.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις παλαιότερες ανάλογες εξαγγελίες για τον Ελαιώνα, τον Κεραμικό, το Γουδί που τελικά αντί για μητροπολιτικά πάρκα κατέληξαν σαν δωρεάν παροχές γης μαζί και κονδυλίων σε ιδιώτες για ιδιωτικά γήπεδα ποδοσφαίρου, Babington, ιδιωτικά νοσοκομεία κλπ. χωρίς να παραχωρηθεί τίποτα για ελεύθερη χρήση στο πολίτη αν και παραχωρήθηκε δημόσια περιουσία και πακτωλός δημόσιου χρήματος.
Η περίπτωση δημιουργίας Μητροπολιτικού Πάρκου, είναι απόλυτα κατανοητή και απαραίτητη για υποβαθμισμένες περιοχές όπως της Δ. Αττικής ή γύρω από τον Κηφισό σε προσπάθεια ενοποίησης έως το Γουδί, ώστε να καταπολεμηθεί η μόλυνση του αέρα. Να βρεθούν οι ελεύθεροι χώροι που τόσο είναι απαραίτητοι για την ζωή των κατοίκων του λεκανοπεδίου.
Όμως δεν είναι κατανοητή για προνομιούχες περιοχές, με μέτωπο στην θάλασσα. Πόσο μάλλον όταν και αυτές οι περιοχές, έχουν παράνομα περιφραχτεί στον αιγιαλό τους και έχουν παραχωρηθεί πάλι σε ιδιώτες με τις ευλογίες των Δημοτικών Αρχών που κόπτονται για την δημιουργία του Μητροπολιτικού Πάρκου στο Ελληνικό.
Η καταστροφή των δημόσιων γηπέδων του Άγιου Κοσμά και η μετατροπή τους σε Μαρίνα Ιστιοπλοικών στέρησε ολόκληρη την Αθήνα από ένα πολύτιμο χώρο δημόσιας άθλησης.
Η επαναλειτουργία αυτής της δημόσιας γης σαν αθλητικό κέντρο, θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα για τους τέσσερις αυτούς Δήμους οι οποίοι όμως αδιαφορούν επιδεικτικά για αυτό το θέμα.
Αντίθετα σαν φτηνοί κράχτες συμφερόντων τεχνικών εταιριών, προτείνουν την καταστροφή των υποδομών του δημόσιου Αεροδρομίου Ελληνικού όπου εδρεύει το FIR Αθηνών. Ήδη οι ιδιώτες Ολυμπιακά Ακίνητα και Τραμ έχουν βάλει ετσιθελικά πόδι στην προσπάθεια απαξίωσης των υποδομών. Μια πρόταση μοναδική παγκοσμίως αφού αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού και βάσει διεθνών συμφωνιών σε όλες τις πολιτισμένες χώρες, οφείλει να υπάρχει πάντοτε εφεδρικό αεροδρόμιο εν λειτουργία για την ασφάλεια των πτήσεων.
Σαν παράδειγμα θυμίζουμε το κλείσιμο από χιόνια την πρώτη περίοδο λειτουργίας του αεροδρομίου της HOHTIFF ή την περίπτωση της πτήσης HELIOS που πέταγε άσκοπα περιμένοντας να πέσει.
Το HOHTIFF δημιουργήθηκε με δικαιολογία να αποσυμφορήσει το Αεροδρόμιου Ελληνικού και όχι για να το καταστρέψει, όπως προσπαθούν να επιβάλουν οι τριτοκοσμικές ελληνικές κυβερνήσεις (η HOHTIFF είναι παγκόσμια γνωστή για την κατασκευή του bunker του Χίτλερ στο Βερολίνο) υπογράφοντας κατάπτυστες αποικιοκρατικές συμβάσεις.
Σαν αποτέλεσμα ο εθνικός αερομεταφορέας είναι φιλοξενούμενος στα Σπάτα υπό πτώχευση αν και κερδοφόρος, χρησιμοποιώντας κτήρια που το δημόσιο πλήρωσε και οδηγείται μεθοδικά στην χρεωκοπία και το ξεπούλημα για να κερδοσκοπήσουν τρίτοι. Με εξασφαλισμένη πελατεία το ελληνικό επιβατικό κοινό.
Στο πλαίσιο αυτής της εξόντωσης του δημόσιου συμφέροντος, έρχεται αρωγός το «ενδιαφέρον» των Δήμων για «μητροπολιτικό πάρκο» που ποτέ και πουθενά δεν ευωδόθηκε ως σήμερα και ούτε πρόκειται γιατί είναι αδιάφορο για τους άρπαγες της δημόσιας περιουσίας.
Την ίδια ώρα που τα λιμάνια παραχωρούνται σε τρίτους. Δηλαδή η κοινωνία οδηγείται σε μια πρωτοφανή ομηρία, όπου η επαφή της με το εξωτερικό (αεροδρόμια, λιμάνια) παραχωρείται σε τρίτους με ίδια συμφέροντα και άγνωστες βλέψεις εκτός της εμφανούς κερδοσκοπίας.
Το ενδιαφέρον ΥΠΕΧΩΔΕ εκδηλώνεται καταρχάς με παραχώρηση 1000 στρεμμάτων (που υπάρχουν καλαμιώνες δηλαδή βιότοπος λόγω του ρέματος που διασχίζει το Ελληνικό) για οικοπεδοποίηση. Εξυπακούεται ότι θα ακολουθήσουν επώνυμοι ενδιαφερόμενοι αρπαγές γης και αρχιτεκτονικά τερατουργήματα λίγων σε δημόσια γη όπως στον ιππόδρομο και ελαιώνα.
Αυτές οι ανεγέρσεις θα δημιουργήσουν προβλήματα μόλυνσης, κίνησης, πάρκινγκ, αισθητικής, νομιμότητας. Ήδη οι απαλλοτριωμένοι πρώην ιδιοκτήτες στα Δικηγορικά και σε άλλους οικισμούς, είναι έτοιμοι να διεκδικήσουν και αυτοί τις πρώην ιδιοκτησίες τους αφού εκπίπτουν οι όροι απαλλοτρίωσης από το δημόσιο.
Ο Δήμος Γλυφάδας διεκδικεί μερίδιο από την πίτα και γη την οποία ποτέ δεν παραχώρησε. Παρόλα αυτά παραχωρεί την δημόσια δασική έκταση του Γκολφ Γλυφάδας σε ιδιώτη, την οποία έχει καταπατήσει από το Ελληνικό Δημόσιο.
Τα 1000 στρέμματα του γκολφ αποτελούν μητροπολιτικό πάρκο ακόμα και με ταυτόχρονη χρήση του ως γηπέδου γκολφ από πολύ λίγους ανθρώπους και πρέπει να αποδοθεί στους πολίτες.
Η καταστροφή του Αεροδρομίου Ελληνικού συνεπάγεται επιπλέον την απελευθέρωση των συντελεστών δόμησης, σε όλο το μήκος της παραλιακής ζώνης, την μετατροπή και την πλήρη υποβάθμιση και αλλοίωση της ζωής των κατοίκων και επισκεπτών. Η παρουσία του εξασφαλίζει ελεύθερους αδόμητους χώρους. Η κοινωνία και ολόκληροι επιχειρηματικοί κλάδοι για κάθε επαφή με το εξωτερικό θα είναι στο έλεος ξένων συμφερόντων και καιροσκόπων.
Θέσεις εργασίας υψηλής τεχνογνωσίας θα χαθούν με αντάλλαγμα κάποια πρόσκαιρα μαύρα μεροκάματα σε οικοδομές και όλο το μέτωπο στην θάλασσα θα αλλοιωθεί εφιαλτικά. Μουσείο αεροπλοίας, υποδομές συντήρησης και επισκευών αεροσκαφών, εκπαίδευσης, υποστήριξη τοπικών δρομολογίων, περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ασφάλεια πτήσεων κλπ όλα πάνε περίπατο επειδή κάποιοι λίγοι ορέγονται 6.500 στρέμματα.
Ήδη τα Charters δεν προσγειώνονται λόγω υψηλών ναύλων, με αποτέλεσμα σε ακτίνα 300 χλμ από την Αθήνα ο τουρισμός και άλλες συναφείς δραστηριότητες να βρίσκονται σε απόγνωση.
Έτσι παρακολουθούμε την εξέλιξη σε ένα ακόμα έγκλημα "πολιτικής" βούλησης όπου ξεδιάντροπα ακροδεξιοί, δεξιοί και προοδευτικοί, χέρι χέρι επιχειρούν να αρπάξουν δημόσια περιουσία εμπαίζοντας τον κόσμο με χιλιοπαιγμένες περιβαλλοντολογικές "ευαισθησίες" για να εξυπηρετήσουν κάποιους λίγους και για να θάψουν όλη την νότια Αθήνα και το μέτωπο στη θάλασσα μέσα στο τσιμέντο.